به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جمعیت هلال احمر؛ ساعت هنوز به ۱۰ نرسیده بود که شعلهها در یکی از پررفتوآمدترین مراکز تجاری شمال کشور سر برآوردند؛ مجتمع ونوس منطقه آزاد انزلی.
سر و صدای اولیه آتشسوزی، ظرف دقایقی، به خبری مهیب بدل شد و دود غلیظ، آسمان شهر را پوشاند.
ترس و نگرانی، بر چهره مردم نشست، اما در همان لحظههای نخست، چیزی فراتر از نگرانی آغاز شد و آن زنجیرهای از انسانیت بود.
آتشنشانان با لباسهای سنگین و چهرههایی سوخته از حرارت، بیوقفه در دل دود فرو میرفتند. امدادگران اورژانس، در حال انتقال پیاپی مصدومان، از جان و دل کار میکردند. گروههای هلال احمر، با چابکی خاص، هر جا که خلأیی بود، حضور یافتند. جوانان بسیجی، با لباسهایی خاکی و دستانی پر از غیرت، خود را به میان حادثه رساندند و مردمیکه بدون هیچ فراخوانی، به صحنه آمدند؛ با آب و دلهای بیقرار.
یکی از نیروهای آتشنشانی که ساعتی قبل از طبقات فوقانی مجتمع بازگشته، با نفسهایی بریده اما دلی آرام، میگوید: «اینجا فقط آتش نیست، اینجا حماسه است... مردم از ما جلوترند.»
در گوشهای دیگر، امدادگر هلال احمر، کودکی را در آغوش گرفته و همزمان که اشک چشمش را پاک میکند، با دقت، ماسک اکسیژن را بر صورت کودک میگذارد.
مسئول اورژانس میگوید شمار مصدومان لحظهبهلحظه تغییر میکند و همچنان در حال انتقال افراد آسیبدیدهایم؛ برخی از آنها با دودگرفتگی، بعضی دچار سوختگی، اما همهشان امیدوار.
در کنار این صحنههای فداکاری، چهرههایی از مسئولان استان و شهرستان نیز دیده میشود؛ آنها که نه از پشت میز بلکه در دل حادثه و در هماهنگی نیروهای عملیاتی، به دنبال راهکار مهار کامل آتشاند؛ این حادثه، مدیریت لحظهبهلحظه و حضور میدانی را به نمایش گذاشته است.
حال که ساعت از ۲۰ گذشته و آتش هنوز خاموش نشده، گرمای حادثه همچنان ادامه دارد، اما آنچه شعلههای آتش نتوانستند بسوزانند، دلهای به هم پیوسته مردمیست که صحنهای نادر از همبستگی آفریدند؛ گویی آتش ونوس، نهفقط سازهای را سوزاند، بلکه بستری شد برای زایش زنجیرهای بینظیر از انسانیت، همدلی، و فداکاری